Dennis Peron en Californië NORML

In deel één van een tweedelig gesprek spraken we met Dale Gieringer, staatscoördinator van de pro-legalisatie organisatie California NOR ML (National Organization for Reform of Marijuana Laws) sinds 1987. Met een Ph.D van Stanford in economie en openbaar beleid publiceerde Gieringer in 1994 een baanbrekend rapport over de economie van het legaliseren van cannabis en hielp hij met het organiseren en schrijven van het initiatief voor medicinale marihuana Proposition 215 uit 1996 met Dennis Peron, dat medicinale cannabis in Californië legaliseerde. Hier deelt Gieringer zijn herinneringen aan Peron, die zijn begrip van cannabis transformeerde en hem ertoe bracht een van Amerika's belangrijkste pleitbezorgers voor cannabislegalisatie te worden.

"Wat zou er de afgelopen 24 jaar zijn gebeurd als we Prop 215 niet in Californië hadden doorgevoerd? Ik weet het echt niet," zegt Dale Gieringer, die samen met Dennis Peron het initiatief voor medicinale marihuana schreef dat in 1996 werd aangenomen, en zijn verhalen over Peron en de beweging deelt in de documentaire Dennis: de man die cannabis legaliseerde. "Maar het staat buiten kijf dat het initiatief niet zo snel zou zijn gekomen als het gebeurde, toen het gebeurde, als het niet voor Dennis was geweest. Het was Dennis' idee Eerst om een ​​initiatief voor medicinale marihuana te starten.”

Gieringer ontmoette Peron in 1990 en raakte meteen geïnteresseerd in zijn zaak. Hij wist niet dat die ontmoeting de loop van zijn carrière zou veranderen. Met zijn werk voor NORML, "benaderde ik dit probleem vanuit een persoonlijk vrijheidsperspectief", zegt hij. "Ik had geen idee dat marihuana nuttig was voor zoveel aandoeningen - epilepsie, ruggenmergletsel, aids..." Door met Peron te werken, opende Gieringers ogen voor de wereld van medelevend gebruik, wat de weg vrijmaakte voor zijn levenslange onderzoek en activisme in het veld.

“Ik raakte betrokken bij de beweging omdat ik geloofde dat volwassenen het recht hebben om marihuana te gebruiken zoals ze alcohol gebruiken. En het medische aspect leek mij het domein van een hele kleine minderheid van echte gebruikers,” voegt hij toe. “Dennis zag het anders. Hij beschouwde elke marihuanagebruiker die hij tegenkwam als [hetzelfde als] de rest. En dat kwam deels door zijn ervaring met de homogemeenschap in San Francisco en de aidsepidemie, die ons echt hielpen om dat eerste initiatief voor medicinale marihuana in San Francisco te laten slagen. Dennis wist dat hij een brede familie van volgers had die óf hiv hadden óf mensen kenden die dat hadden, en dat veel marihuana op de een of andere manier medicijn is.”

Peron leerde hem ook hoe hij een initiatiefcampagne moest voeren. "Dennis was een politiek activist in San Francisco voordat ik hem ontmoette en hij had het eerste San Francisco marihuana-initiatief gewonnen in 1978, wat in feite een resolutie was die de officier van justitie vertelde mensen niet te vervolgen voor marihuana," zegt hij. "En dat initiatief won ruim 60% van de stemmen, wat veel zegt over de grote populariteit van marihuana in die tijd. Hij was betrokken bij het activisme voor homorechten in San Francisco. Hij had goede connecties met mensen in de raad van toezicht en hij had een team van volgers die stembiljetten organiseerden en verzamelden."

Gieringer speelde een belangrijke rol bij het opstellen van Prop 215. Hij raadpleegde zijn vriend Dr. Tod H. Mikuriya, een psychiater uit Californië die later algemeen werd beschouwd als de grootvader van de medische marihuanabeweging in de VS. Mikuriya was een controversieel figuur bij overheidsinstanties en zijn medische filosofie werd door de directeur van het Office of National Drug Control Policy onder president Bill Clinton bespot als "de Cheech and Chong show."

"Hij was destijds de beste arts voor medicinale cannabis", zegt Gieringer. "In de jaren 70 publiceerde hij een boek met artikelen over het medische gebruik van marihuana voor pijnbestrijding, helemaal teruggaand tot de 19e eeuw. En hij was een voorstander van marihuana in zijn praktijk.Hij begon patiënten te behandelen nog voordat het legaal was, en tegen de tijd dat Dennis Peron in San Francisco begon te opereren, had hij duizenden patiënten in zijn bestand.” Gieringer zou nog jarenlang met Mikuriya blijven samenwerken en enquêtes uitvoeren die de medische voordelen van cannabis ondersteunden, met name bij patiënten met chronische pijn. Op de avond dat Prop 215 werd aangenomen, “feestten we”, herinnert hij zich. “Toen middernacht viel, stak ik een joint op voor een kankerpatiënt die ik kende – de eerste legale trek in Californië.”

Niet alleen veranderde de samenwerking met Peron Gieringers perspectief op cannabis, hij was ook effectief in het veranderen van het perspectief van de wereld. "Iets dat mij over het algemeen erg positief beviel aan Dennis, in tegenstelling tot [hennepactivist en vriend van Peron] Jack Herer... Jack Herer was een typische hippie. Dennis had een schone act. Hij had geen gezichtshaar; hij droeg een stropdas - een beetje losjes om zijn nek - en hij sprak erg goed. Het was moeilijk om hem niet aardig te vinden. Hij was een geweldige verkoper en hij straalde niet echt die hippiegeur uit die veel voorstanders van marihuana eerder hadden.

De persaandacht die hij voor medicinale marihuana wist te genereren, met name met de Buyer's Club in San Francisco, waar de media van over de hele wereld konden komen en patiënten konden zien die duidelijk cannabis om medische redenen gebruikten, heeft het hele imago verbeterd, denk ik. Hij was erg goed in het verkopen van dit hele nieuwe concept van medicinale marihuana op een manier die niemand in de potbeweging kon doen.”

Voor het tweede deel van ons gesprek met Dale, klik hier . Je kunt ook de documentaire van Dennis Peron bekijken hier .